Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑ ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ

Ρεπορτάζ: Ο άνθρωπος που περπατά ξυπόλητος στη Μυτιλήνη

Έχοντας από μικρός καλλιτεχνικές και μη ανησυχίες, αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό που πάντα μου άρεσε περισσότερο: το ρεπορτάζ. Πριν λίγο καιρό, πήρα συνέντευξη από ένα ιδιαίτερο φαινόμενο — τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα και σύμφωνα με τις προσωπικές μου εμπειρίες. Έναν Έλληνα που ζει στη Μυτιλήνη και… περπατά συνεχώς ξυπόλητος!

Σας παραθέτω παρακάτω τη συνέντευξη που του πήρα:

Ρεπόρτερ: Καλησπέρα σας!
Άκης Νικολάου: Καλησπέρα σας.

– Σας βλέπω να περπατάτε ξυπόλητος. Γιατί το κάνετε; Θα μπορούσατε να μας κάνετε μια δήλωση; Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να περάσετε ή είναι κάτι που απλώς σας αρέσει;

– Για να πω την αλήθεια, λατρεύω να περπατώ ξυπόλητος! Είναι κάτι που κάνω από παιδί, γιατί με κάνει να νιώθω ελεύθερος, άνετος και μου προσφέρει την αίσθηση της επαφής με την επιφάνεια και τη θερμοκρασία της κάτω από τα γυμνά μου πόδια. Δεν πρόκειται για κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα που θέλω να περάσω — απλώς μου αρέσει και το κάνω.

Ωστόσο, μιας και το αναφέρατε, θα ενθάρρυνα τον κόσμο να το δοκιμάσει, καθώς έχω ενημερωθεί σχετικά με το “earthing” ή “grounding” — δηλαδή τη γείωση.

– Όταν λέτε γείωση, τι εννοείτε; Περπατάτε συνεχώς ξυπόλητος ή υπάρχουν περιπτώσεις που φοράτε παπούτσια;

– Περπατώ συνεχώς ξυπόλητος, παντού και πάντα! Φαίνεται άλλωστε και από το πόσο σκληρά είναι τα πέλματά μου από κάτω (γέλια). Η μοναδική περίπτωση που μπορεί να φορέσω παπούτσια είναι όταν κάνει υπερβολικό κρύο — δηλαδή, πολύ σπάνια.

Η γείωση σημαίνει την άμεση επαφή των πελμάτων με φυσικές επιφάνειες, όπως ξύλο, άμμος, χώμα ή πέτρα. Σε αυτή την περίπτωση, ο οργανισμός αποφορτίζεται από τα ηλεκτρόνια που συσσωρεύονται στο σώμα, απαλλάσσοντάς μας από το στρες και βελτιώνοντας τον ύπνο.

– Μάλιστα, πολύ ωραία και ενδιαφέροντα όλα όσα μας λέτε. Αλλά δε φοβάστε πιθανούς τραυματισμούς;

– Όχι ιδιαίτερα. Γενικός φόβος και επικινδυνότητα υπάρχουν παντού. Οποιαδήποτε απόλαυση ή άσκηση μπορεί, σε κάποιες περιπτώσεις, να επιφέρει τραυματισμό — αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να την αποφεύγουμε.

Αν ζούσαμε φοβούμενοι συνεχώς το “μήπως”, δε θα κάναμε ποτέ τίποτα. Εξάλλου, με την εξάσκηση, το δέρμα γίνεται πιο σκληρό και άρα πιο ανθεκτικό στους τραυματισμούς.

– Μάλιστα. Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας, πραγματικά χάρηκα πολύ! Και... δεν ξέρω για τον κόσμο, αλλά εμένα με πείσατε, οπότε θα το δοκιμάσω ευθύς αμέσως μαζί σας! Για τους υπόλοιπους… η απόφαση δική σας!

Και έτσι, περπάτησα κι εγώ μαζί του ξυπόλητος!
Μια πραγματικά απίστευτη εμπειρία και μια απερίγραπτη αίσθηση ελευθερίας.

Barefooting forever!