Οι 10 χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή

Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από την Oxfam δείχνει ότι οι 10 χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από την κλιματική αλλαγή έχουν γίνει μάρτυρες μια δραστική αύξηση 123% της έντονης πείνας τα τελευταία έξι χρόνια. Αυτά τα έθνη έχουν επίσης αποτελέσει στόχο του μεγαλύτερου αριθμού αιτημάτων έκτακτης ανάγκης των Ηνωμένων Εθνών που σχετίζονται με έντονα καιρικά φαινόμενα.

Σύμφωνα με την Gabriela Bucher, εκτελεστική διευθύντρια της Oxfam International, η κλιματική αλλαγή δεν είναι πλέον ωρολογιακή βόμβα. Έχει ήδη εκραγεί ακριβώς μπροστά μας. Έχει προκαλέσει την εμφάνιση έντονων καιρικών συνθηκών, όπως π.χ ξηρασίες, κυκλώνες και πλημμύρες, που έχουν αυξηθεί σημαντικά τον τελευταίο μισό αιώνα και τώρα είναι πέντε φορές πιο συχνοί και πιο επικίνδυνοι από πριν.

Σύμφωνα με την έκθεση «Hunger and Global Warming», δέκα περιοχές (Σομαλία, Αϊτή, Τζιμπουτί, Κένυα, Νίγηρας, Αφγανιστάν, Γουατεμάλα, Μαδαγασκάρη, Μπουρκίνα Φάσο και Ζιμπάμπουε) έχουν υποστεί συχνά έντονα καιρικά φαινόμενα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Επί του παρόντος, υπάρχουν 48 εκατομμύρια άνθρωποι που υποφέρουν από έντονη πείνα σε αυτές τις χώρες, αριθμός που έχει διπλασιαστεί από το 2016, όταν ήταν 21 εκατομμύρια. Από αυτούς που έχουν πληγεί, 18 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν από λιμό

Ο Bucher εξηγεί ότι οι κλιματικές κρίσεις αποδεικνύονται η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν ήδη υποφέρει από συνεχιζόμενες συγκρούσεις, αυξημένη ανισότητα και οικονομική αναταραχή. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες φυσικές καταστροφές κατακλύζουν τους φτωχούς, βυθίζοντάς τους βαθύτερα στην ακραία πείνα καθώς αγωνίζονται να προσαρμοστούν στο καταστροφικό κύμα

Λύσεις στο πρόβλημα

Με τις συνεδριάσεις της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών να έχουν προγραμματιστεί για αυτήν την εβδομάδα και την COP27 τον Νοέμβριο, εναπόκειται στους ηγέτες των πλούσιων χωρών, συγκεκριμένα, να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους για μείωση των εκπομπών άνθρακα. Πρέπει επίσης να χρηματοδοτήσουν μέτρα για να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή και παρέχουν αποζημίωση για απώλεια και ζημιά που υφίστανται τα κράτη με χαμηλό εισόδημα. Επιπλέον, θα πρέπει να χορηγήσουν τους απαραίτητους πόρους για να υποστηρίξουν την έκκληση των Ηνωμένων Εθνών, η οποία είναι απαραίτητη για να λάβουν ουσιαστική βοήθεια οι χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο.

Σύμφωνα με τον Bucher, είναι αδύνατο να διορθωθεί η κλιματική κρίση χωρίς να αντιμετωπιστούν οι εγγενείς ανισότητες που υπάρχουν στις υποδομές τροφίμων και ενέργειας. Προτείνει ότι το κόστος αυτής της προσπάθειας θα μπορούσε να καλυφθεί απλώς με τη φορολόγηση των μεγαλύτερων ρυπαίνων. Εάν οι εταιρείες υδρογονανθράκων διέθεταν μόνο το 1% των ετήσιων κερδών τους, θα παρήγαγαν ένα εκπληκτικό ποσό 10.000 δισεκατομμυρίων δολαρίων. ένα ποσό που θα κλείσει σχεδόν το χάσμα στην έκκληση για παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια που προτάθηκε πρόσφατα από τα Ηνωμένα Έθνη.

Σύμφωνα με τον Bucher, τα έθνη που είναι πλούσια και υπεύθυνα για σημαντική ποσότητα ρύπανσης έχουν ηθικό καθήκον να αποζημιώσουν τις χώρες χαμηλού εισοδήματος που επηρεάζονται δυσανάλογα από την κλιματική αλλαγή. Αυτή η υποχρέωση δεν είναι θέμα φιλανθρωπίας, αλλά μάλλον ηθική επιταγή.

Πηγή: renovablesverdes