ΘΡΗΣΚΕΙΑ & ΠΟΛΕΜΟΙ

Στον σημερινό κόσμο, η σχέση μεταξύ θρησκείας και πολέμων έχει αποτελέσει θέμα πολλών συζητήσεων και συζητήσεων. Mε αφορμή τον πολέμο στην Γάζα όπου η Χαμάς, ένα ισλαμιστικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα αντίστασης της Παλαιστίνης εναντίον του σιωνισμού, δηλαδή τον ισραηλινό εθνικισμό, η θρησκεία αποτελεί έναν θεμελιώση παράγοντα μιας αδιανόητης αιματοχυσίας . Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται πώς η θρησκεία, η οποία υποτίθεται ότι προάγει την ειρήνη και την ενότητα, μπορεί να είναι καταλύτης για συγκρούσεις και βία. Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε την περίπλοκη δυναμική αυτής της σχέσης

Η Ιστορία των Θρησκευτικών Πολέμων

Σε όλη την ιστορία, έχουν γίνει πολλοί πόλεμοι στο όνομα της θρησκείας. Ένα από τα πιο διαβόητα παραδείγματα θρησκευτικών πολέμων στην ιστορία είναι οι Σταυροφορίες. Αυτές οι σειρές μεσαιωνικών θρησκευτικών πολέμων εγκρίθηκαν από την Καθολική Εκκλησία, με στόχο την ανάκτηση των Αγίων Τόπων από τη μουσουλμανική κυριαρχία. Οι Σταυροφορίες οδήγησαν σε εκτεταμένους θανάτους και καταστροφές, καθώς και σε διώξεις Εβραίων και άλλων μη Χριστιανών. Η κληρονομιά των Σταυροφοριών συνεχίζει να αντηχεί μέχρι σήμερα, χρησιμεύοντας ως έντονη υπενθύμιση της καταστροφικής δύναμης της θρησκευτικής ζέσης.

Μια άλλη αξιοσημείωτη θρησκευτική σύγκρουση είναι ο Τριακονταετής Πόλεμος, ο οποίος κατέστρεψε την Ευρώπη από το 1618 έως το 1648. Αυτή η βάναυση σύγκρουση τροφοδοτήθηκε από εντάσεις μεταξύ καθολικών και προτεσταντικών κρατών, καθώς και από πολιτικούς ανταγωνισμούς μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων. Ο πόλεμος οδήγησε σε εκτεταμένες καταστροφές, με εκατομμύρια ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και ολόκληρες περιοχές να ερημώνονται. Η Ειρήνη της Βεστφαλίας, που τερμάτισε τη σύγκρουση, σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στην ευρωπαϊκή ιστορία και έθεσε τα θεμέλια για τη σύγχρονη διεθνή διπλωματία.

Από τις Σταυροφορίες μέχρι τον Τριακονταετή Πόλεμο, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις έχουν χρησιμοποιηθεί συχνά ως δικαιολογία ή ως αυτοτροφοδότες για ένοπλες συγκρούσεις. Σε αυτούς τους πολέμους, άνθρωποι πολέμησαν και πέθαναν για αυτό που πίστευαν ότι ήταν το θρησκευτικό τους καθήκον, οδηγώντας σε εκτεταμένες καταστροφές και απώλειες ζωών.

Ο ρόλος της εξουσίας και της πολιτικής

Ενώ η θρησκεία μπορεί να είναι η επιφανειακή δικαιολογία για πολλούς πολέμους, η υποκείμενη δυναμική εξουσίας και τα πολιτικά συμφέροντα συχνά διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Οι ηγέτες σε όλη την ιστορία έχουν χειραγωγήσει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις για να συγκεντρώσουν υποστήριξη στους πολέμους τους και να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι η ίδια η θρησκεία που προκαλεί σύγκρουση, αλλά η επιδίωξη της εξουσίας και του ελέγχου μέσω και διαμέσου αυτής.

Eξτρεμισμός & Φονταμεταλισμός

Ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στη σύνδεση της θρησκείας με τους πολέμους είναι η ερμηνεία των θρησκευτικών κειμένων και διδασκαλιών που άλλοτε αυθαίρετα υιοθετήθηκαν και δεν προσαρμόστηκαν στις προκλήσεις & τις ανάγκες μιας συμπεροληπτικής κοινωνίας . Τον τελευταίο καιρό, οι θρησκευτικοί πόλεμοι έχουν πάρει νέα μορφή με την άνοδο του θρησκευτικού εξτρεμισμού. Ομάδες όπως το ISIS και η Αλ Κάιντα έχουν χρησιμοποιήσει τη θρησκευτική ιδεολογία ως δικαιολογία για τις βίαιες ενέργειές τους, οδηγώντας σε εκτεταμένες συγκρούσεις και δεινά στη Μέση Ανατολή και πέρα ​​από αυτήν. Η εξάπλωση των εξτρεμιστικών ιδεολογιών έχει θέσει σοβαρή απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια, καθώς και για τον ίδιο τον ιστό των πολυπολιτισμικών κοινωνιών. Οι εξτρεμιστικές ομάδες συχνά διαστρεβλώνουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις για να ταιριάζουν στην ατζέντα τους, χρησιμοποιώντας βία και συγκρούσεις για να προωθήσουν τους στόχους τους. Αυτές οι εξτρεμιστικές ερμηνείες μπορεί να οδηγήσουν σε τρομοκρατικές και πολεμικές ενέργειες που βλάπτουν τη φήμη των θρησκειών εξαλοίφοντας ακόμα και τα ανθρωπιστικά στοιχεία που ενδεχομένως υπάρχουν σε αυτές.

Η αναζήτηση της κυριαρχίας

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι θρησκευτικοί πόλεμοι τροφοδοτούνται από την επιθυμία για κυριαρχία και υπεροχή. Οι ομάδες μπορεί να βλέπουν τον εαυτό τους ως τον εκλεκτό λαό ή να πιστεύουν ότι η πίστη τους- ή το δόγμα τους, είναι ο μόνος αληθινός δρόμος προς τη σωτηρία. Αυτή η αίσθηση ανωτερότητας μπορεί να οδηγήσει σε μισαλλοδοξία και επιθετικότητα απέναντι σε όσους δεν μοιράζονται τις ίδιες πεποιθήσεις, με αποτέλεσμα αρκετές φορές τη σύγκρουση και την αιματοχυσία. Αυτή η αίσθηση κυριαρχίας μίας θρησκείας έναντι κάποιας άλλη δημιουργεί σοβαρά ζητήματα όχι μόνο Ειρήνης σε επίπεδο Κρατών - Εθνών αλλά προσβάλλει ευθέως την κοινωνική ειρήνη καθώς μισαλόδοξες στάσεις ανατροφοδοτούν βία και κοινωνικό αποκλεισμό.

Εύρεση κοινού εδάφους

Οι πρωτοβουλίες για την οικοδόμηση της ειρήνης και οι προσπάθειες για την προώθηση της κατανόησης και της ανεκτικότητας μπορούν να συμβάλουν στη γεφύρωση των διαφορών και στην πρόληψη της βίας. Εστιάζοντας σε κοινές αξίες και κοινούς στόχους, μπορούμε να εργαστούμε προς έναν πιο ειρηνικό και αρμονικό κόσμο.
Συμπερασματικά, οι θρησκείες έχουν χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσουν πολεμικές συγκρούσεις σε όλη την ιστορία αλλά έχουν τροφοδοτήσει - άλλοτε μόνες και άλλοτε σε συνδυασμό με τοξικές εθνικιστικές τάσεις- διχαστικές λογικές αναθρέφοντας φανατισμό, μίσος και οδυνηρούς πολέμους στην ιστορία του ανθρώπινου είδους. Είναι σημαντικό, με την προώθηση του διαλόγου, της κατανόησης και τον αμοιβαίο σεβασμο, να αγωνιστούμε για ένα πιο ειρηνικό μέλλον για όλους.

Πηγή: www.irreligious.gr